Anoniem: Kraamtijd en kraamvrouw. Drama. Wat een weken. Ik ben zo
moe, mijn lijf doet zeer en als de kraamverzorgster weg is, sta ik er
alleen voor. De borstvoeding leek zo leuk en romantisch. Maar stuwing,
mislukte pogingen tot aanleggen, bloedende tepels, regelmatig een nat
bed en een hongerige baby tezamen zorgen ervoor dat de romantiek ver te
zoeken is.
Op het punt dat ik oordoppen wens,
mijn borsten kwijt wil en ik gillend de deur uit dreig te rennen bel ik
een goede vriendin met ervaring. Zij begrijpt mij aan de telefoon al,
laat alles uit haar handen vallen en staat in no time voor mijn deur.
Een knuffel voor mij, een fles voor mijn dochter en een goed advies
later, lig ik rustig in mijn bed. De kraamweek vliegt voorbij en wij
nemen afscheid van de kraamverzorgster. ‘Je kan het!’, zegt ze bij het
afscheid en ik heb daar zo mijn twijfels bij.
Lees verder op: https://wijalamama.nl/overvallen-door-een-baby-deel-5-je-kan-het-o-ja/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten