zaterdag 30 januari 2016

Van de melkboer



Toen onze jongste geboren werd, zagen we het meteen. Zo anders dan haar zus. Groter, dat was niet zo moeilijk. Veel meer haar, donkerder ook en lekker gevuld. Ook qua karakter blijkt al snel dat ze niet op elkaar lijken. Wij vinden het grappig om te zien en juist leuk twee verschillende exemplaren.

Wanneer ik met de meiden op pad ben, krijg ik dan ook vaak te horen dat ze zo verschillend zijn. Een enkeling probeert het te verklaren door het verschil jongen meisje aan te dragen. Als ik zeg: ‘Het zijn twee meisjes!’, dan verslikken ze zich en verontschuldigen zij zich bij het weglopen.
Mij kan het niet schelen. Ik vind ze prachtig, onze meiden.

Eén moment staat mij nog goed bij. Bij de bloemist in het oosten. Saar is nog maar een paar maandjes. De bloemist knoopt een praatje aan. Over de kinderen natuurlijk. Halverwege spiekt zij in de kinderwagen. Ze staakt haar praatje, kijkt mij wat verward aan, wijst naar Saar en floept eruit: ‘Van een andere vader zeker!?’

‘Ssst’, zeg ik , terwijl ik om mij heen kijk. Ik ga zachter praten en zeg tegen de bloemist: ‘Van de buurman, maar dat is een geheimpje, niet verder vertellen!’

Het levert vast een prachtige blik van de bloemist op, maar dat zeg ik natuurlijk niet. Ik lach om de vraag en antwoord, dat het niet het geval is. Voor zover ik weet. En als moeder weet je dat vrij zeker!

Ze mogen dan totaal verschillend zijn, maar ze hebben ook iets hetzelfde. Ze hebben namelijk dezelfde moeder en vader! Daar is geen melkboer of buurman aan te pas gekomen!




woensdag 27 januari 2016

10 x de meest awkward borstvoedingsmomenten

Borstvoeding is mooi en het is fantastisch als je het kunt geven. Toch brengt het ook zo z’n gênante momenten met zich mee.
#1 Je baby wordt geboren en in één klap zijn je borsten een gebruiksvoorwerp waar iedereen zonder te vragen aanzit. Al dan niet goed bedoeld.
#2 ’s Nachts met je suffe hoofd je baby aanleggen om in de ochtend onder de douche een mega-zuigzoen naast je tepel te ontdekken. Nog geen expert, dus..
Lees verder op:

zaterdag 23 januari 2016

Het is zo'n ochtend!

Het begint al bij het opstaan. Zij wil naar beneden, terwijl ik nog even wil liggen. Dat belooft wat. Namelijk een lange ochtend. Héél erg lang! Alles 'moet' zoals zij het wil en zo niet, dan blinkt zij uit in acteren, wordt de vloer regelmatig gedweild en vloeien de tranen rijkelijk.

Zij wil!:
  • een KLEINE lepel
  • GEEN water drinken
  • de keukenlade uitmesten
  • dvd's werpen
  • kleuren op de vloer
  • op de tafel klimmen en springen
  • koek i.p.v. brood
  • alles wat Saar heeft 
  • enzovoort!
Als ze zich voor de zoveelste keer die ochtend hikkend en snikkend op de vloer werpt, vraag ik haar of ze denkt dat het helpt om op de grond te liggen. Ze kijkt mij aan, terwijl ze huilt en schreeuwt, valt dan heel kort stil en zegt zachtjes: 'Nee.'
'Wat fijn zeg, zijn we het eindelijk met elkaar eens!' Ik floep het eruit, maar verhip, het werkt. Liggend op de grond, met haar betraande en glimmende gezicht van de tranen en het snot, strekt ze haar armpjes uit en vraagt: 'Mama, knuffelen?' 'Natuurlijk, liefje, heel graag!'

zaterdag 16 januari 2016

Head first

Zo'n situatie waarvan je weet: 'Dit gaat fout!'

Eva heeft een krukje voor de box geplaatst om in de box te kunnen klimmen. Het is aan het eind van de dag. Ze heeft het al een paar keer eerder gedaan en dat ging goed. Dus ik besluit af te wachten hoe het gaat en bekijk het vanaf de bank. Wel waarschuw ik haar.

Eva kijkt mij aan met een blik van: 'Ha, kijk mij nu eens.' En dan, dan gaat het mis. Head first kiepert ze in de box. Het liefst spring ik direct op, omdat ik denk dat zij minstens haar nek breekt. Toch doe ik het niet. Ik moet geen paniek zaaien. 
Dus blijf ik zitten waar ik zit. En tot mijn stomme verbazing, staat Eva heel gauw op en blijft stil. Het enige wat ik zie is een ongemakkelijke glimlach. Eén die mij vertelt: 'Ik weet wel dat ik fout zit. Ik zal het alleen niet toegeven door te huilen.'

Mark moet er smakelijk om lachen, terwijl ik nog bij zit te komen van de schrik. 
Ondertussen denk ik, had ik het haar moeten verbieden? Of niet? Hoewel het niet echt een zachte leerschool is, is het wel een 'goede'. Soms moet je het gewoon even voelen.

"Daar worden ze hard van."  





zondag 10 januari 2016

Huilen voor het slapen gaan: troosten of toch niet?

Een intens gebrul uit de kinderkamer. Vol twijfel wacht je onderaan de trap. Laten huilen, of toch maar troosten? Maar wordt hij dan niet verwend? Doet hij dit expres – heeft hij dat besef al – of is er echt iets aan de hand? Ondertussen ben je een paar minuten verder en gaat het gebrul gestaag door … 
Dat brengt ons bij twee verschillende manieren om het huilen in eigen bed aan te pakken: laten huilen of direct bij het eerste kreetje oppakken.
Lees verder op:



dinsdag 5 januari 2016

Met je mond vol tanden: heerlijke opmerkingen van je peuter

Het is een regenachtige dag als wij na een stuk te hebben rond gereden, neerstrijken bij een klein restaurantje. Naast ons zit een ontzettend aardig stel, waarvan de man – ik kan het niet anders zeggen – werkelijk enorme oren heeft. Je kunt wel raden wat de gênante situatie werd, met een tweejarige naast je in een kinderstoel.


Lees verder op:


https://wijalamama.nl/met-je-mond-vol-tanden-heerlijke-opmerkingen-van-je-peuter/



zaterdag 2 januari 2016

Ik verdenk de meiden van een extra voelspriet

Ken je dat? Dat je, op het moment dat de kinderen in bed liggen, denkt: ‘Zo, nu ga ik dit, dat en zus en zo allemaal even doen. Heb ik daar ook eens tijd voor, heerlijk!’ Ik maak dan soms een lijst, zodat ik niks vergeet en ben dan helemaal in mijn nopjes zodra ze ’s middags in bed liggen.
Goed! Snel de tafel afruimen en de fles wassen, dan kan ik aan mijn lijst beginnen. Eerst maar de moet dingen: was, stofzuigen, dweilen (dit kan ik inmiddels in rap tempo), email checken, blog schrijven, foto’s bestellen en daarna de leuke dingen. Eindelijk met een tijdschrift op de bank of Overspel terugkijken, lekker even ‘niks’. Verstand op nul.
Hoe het kan, ik weet het niet, maar ik verdenk de meiden van een extra voelspriet. Want aan de leuke dingen op de lijst kom ik zelden toe. Sterker nog, halverwege mijn moet-lijst, hoor ik nummer één al door de babyfoon. ‘Nee, nu even niet!’ Ik wacht nog even voordat ik naar boven ga, want ze vallen nog wel eens voor een tweede keer in slaap. Maar alsnog worden ze te vroeg wakker. Steevast! Terwijl ik halverwege het dweilen ben of met de volle wasmand van zolder naar beneden loop, moet er altijd wel één uit bed en meestal alle twee. Eva is klaar met slapen. Zeker weten, die heeft amper haar ogen dicht gehad. En Saar? Saar heeft vast gepoept.
Dus daar zit ik dan. Met twee kinderen op de bank, tussen de was en de meubels die aan de kant staan. Te kijken naar de vloer die nog nat is van het dweilen.
Gelukkig lopen het tijdschrift en uitzending gemist niet weg. Morgen nog een poging wagen en dan maar eens beginnen met de leuke dingen op de lijst!
Ps: Nog even meiden. Waarom bij oma altijd wel 3! uur slapen in de middag!??





vrijdag 1 januari 2016

Lees nr. 9 en je wil ook!



Een weekend weg. Hij en ik, ik en hij. Wij samen. Zonder Eva en Saar. Heerlijk, vindt een groot deel van mij, alleen een klein deel denkt: ‘Nee, doe maar niet.’ Waarom? Ik blijf moeder. En ook al zie je ze niet, ze zijn er wel. In mijn hart, altijd. Dus ik mis ze! Ja, ik heb zelfs in die paar dagen last van heimwee naar de meiden. Maar het grote deel wint, goed idee, we gaan!

      Ook zin in een weekend zonder kinderen? Hieronder 10 tips voor een onvergetelijk weekend: 

  1.  Prik een weekend. 
  2.  Regel opvang voor de kids. Zonder opvang, geen weekend weg.
  3. Kies samen een te leuke bestemming. Doe eens gek en ontdek iets nieuws. 
  4.  Geef bij het afleveren van de kinderen een kus en knuffel en ga. Gewoon GAAN!
  5.  Check niet ieder (half)uur je telefoon. Je hoort vanzelf als het niet goed gaat.
  6.  Heb gesprekken. Echte. Niet alleen over de kinderen.
  7.  Doe dingen die je met de kinderen niet zo snel doet. Uren tafelen, naar de bios, shoppen, een museum of concert bezoeken, enzovoort.
  8.  Socialiseer, dus hoe tegenstrijdig het ook klinkt, social media uit! Er is namelijk niks, maar dan ook echt niks sociaals aan om in elkaars bijzijn ieder op je eigen telefoonscherm te kijken om vervolgens mee te delen dat Piet pasta eet vanavond.
  9.  Slaap alle dagen uit! Geen uitleg nodig.
  10.   Last but not least. Vrij, heb seks of hoe je het ook wil noemen. Doe het gewoon! Hoe fijn is het om te weten dat je niet gestoord wordt!? Alleen dat is al reden tot een hoogtepunt!

Geniet en….