Overvallen door een baby, deel 4: Een flauwe grap!?

Anoniem: Blij in verwachting? Ik kan er niet over meepraten. Het was, hoe zeg ik dat netjes, enerverend. Vol emoties. En dat kwam niet door de hormonen. Ik zou willen van wel, maar nee. Denken dat je ziek bent terwijl je zwanger blijkt te zijn. Weinig mensen die direct staan te springen van blijdschap, inclusief ikzelf. Waar ik me schuldig om voel, vooral voor de baby in mijn buik. Die heeft tenslotte ook nergens om gevraagd. Een vader die in twijfel trekt of hij de vader wel is. Helpt ook niet mee met de feestvreugde en al het geregel en de onzekerheid over: komt het wel goed?

Het is anderhalve week na de datum en er is nog geen baby.

Lees verder op:

https://wijalamama.nl/overvallen-door-een-baby-deel-4-een-flauwe-grap/